Terapia czaszkowo – krzyżowa jest naturalną metodą przywracania równowagi w organizmie.

Stresujące wydarzenia, urazy, zła dieta i tryb życia – to wszystko zaburza prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Efektem jest zablokowanie przepływu energii, co skutkuje pojawieniem się dolegliwości, takich jak np. bóle kręgosłupa lub migreny. Ich leczenie polega na zlikwidowaniu blokad, które nie pozwalają energii krążyć.

Terapia czaszkowo – krzyżowa koncentruje się na rozluźnianiu wybranych punktów w ciele. Osteopata najpierw wyszukuje miejsca, gdzie energia jest zatrzymywana (to tzw. punkty spustowe), a następnie udrażnia je z wykorzystaniem technik manualnych. Już jedno spotkanie potrafi przywrócić dobry przepływ energii między poszczególnymi narządami i pozbyć się dolegliwości. Terapia czaszkowo – krzyżowa „przypomina” organizmowi, że potrafi samodzielnie się regenerować i uzdrawiać. Przywraca witalność, dodaje energii życiowej i pomaga uporać się z nawracającymi bólami i dysfunkcjami.

Osteopatia opiera się na teorii holistycznej, czyli postrzeganiu ludzkiego organizmu jako całości.

Jej głównym założeniem jest to, że poszczególne układy i organy ciała są zależne od siebie. Pojawiające się w obrębie jednego z nich dysfunkcje nie muszą wynikać z problemów z tym właśnie organem. Nierzadko ich przyczyna leży poza nim.

Osteopaci potrafią odpowiednio zmotywować organizm do poszukiwania równowagi i eliminacji dolegliwości, bazując na technikach terapeutycznych, masażu, terapii manualnej oraz fizyko- i fizjoterapii. W leczeniu wykorzystuje się również bańki chińskie, drenaż limfatyczny oraz zabiegi znane z rehabilitacji.

Technika postępowania leczniczego określana jest indywidualnie dla każdej osoby. Opiera się na informacjach uzyskanych w trakcie wstępnego wywiadu z pacjentem, opisie dolegliwości. Osteopata dokładnie analizuje dostarczone dokumenty medyczne i diagnostyczne, a także przeprowadza własną ocenę palpacyjną oraz testy kliniczne. Dopiero na ich podstawie podejmuje się zdiagnozowania przyczyn choroby.

Osteopatia cały czas się rozwija, korzystając z pojawiających się nowych technik terapeutycznych i sposobów postępowania manualnego. Obecnie osteopatię możemy podzielić na:

  • osteopatię narządu ruchu
  • osteopatię narządów trzewnych
  • osteopatię czaszkową
  • osteopatię pediatryczną

Postęp i rozwój osteopatii nie wpływają jednak na zmianę jej głównych zasad. Pozostaje ona wierna pierwotnym założeniom jej twórcy Andrew Tylora Stilla, takim jak:

  • postrzeganie ciała jako całości
  • istnienie bezpośredniego związku między strukturą i funkcją
  • istnienie mechanizmów samoregulacji i samoleczenia w organizmie człowieka

Bóle kręgosłupa uważane są za jedną z chorób cywilizacyjnych.

Siedzący tryb życia, mała ilość ruchu, stres i szybkie tempo dnia codziennego wpływają negatywnie na kondycję kręgosłupa, skutkując bólem i napięciem. Często pojawia się on w okolicy karku i barków (stres, niewłaściwa postawa, przeciążenia) oraz w okolicy lędźwiowej (mała aktywność ruchowa, wady postawy, ból napięciowy). Nieleczone dolegliwości prowadzą do poważniejszych schorzeń takich jak np. dyskopatie lub zwyrodnienia.

Terapią wykorzystywaną w leczeniu bólu kręgosłupa jest masaż, pomagający rozluźnić napięte mięśnie i likwidujący punkty spustowe. Wykorzystuje się również drenaż limfatyczny oraz masaż bańką chińską. Ich zadaniem jest pobudzenie prawidłowego przepływu krwi i limfy w całym ciele. Leczenie jest dobierane indywidualnie, by zapewnić pacjentowi jak najlepszy efekt.

Bóle głowy i migreny mogą być efektem stresującej pracy, nieregularnego trybu życia, problemów z kręgosłupem, a także wad postawy.

Jednak mało kto, biorąc środek przeciwbólowy, zastanawia się nad ich pochodzeniem. W efekcie problem powraca, bo lek likwiduje jedynie objaw, a nie źródło bólu. Zadaniem osteopaty jest dotarcie do przyczyny dolegliwości i wyeliminowanie jej.

Leczenie migren i bólów głowy opiera się na terapii manualnej, masażach oraz technikach fizykoterapii. Osteopata dotykiem przywraca przepływ energii w ciele, rozmasowuje punkty spustowe i miejsca, gdzie energia jest blokowana. W terapii wykorzystuje się również elementy rehabilitacji oraz fizjoterapii. W wielu przypadkach pomaga masaż bańką chińską oraz drenaż limfatyczny, poprawiające krążenie płynów w organizmie.

Terapia manualna to jedna z podstawowych metod stosowanych w fizjoterapii.

Polega na rozluźnianiu napiętych mięśni i punktów spustowych w ciele pacjenta za pomocą dotyku. Osteopata wyszukuje bolesne miejsca blokujące prawidłowy przepływ energii i odpręża je, zapewniając relaks i szybką eliminację bólu. Każda terapia zaczyna się zebraniem dokładnego wywiadu z pacjentem oraz badaniem palpacyjnym. Pomaga ono zlokalizować punkty zaburzające przepływ energii i odnaleźć przyczyny bólu.

Terapię manualną stosuje się w różnego rodzaju dolegliwościach. Bardzo dobrze sprawdza się przy bólach kręgosłupa, pomaga pozbyć się migren, „łamania w krzyżu”, „korzonków” i rwy kulszowej. Można ją łączyć z masażem bańką chińską i drenażem limfatycznym.

Nastawianie kręgosłupa.

Bolesny ucisk w okolicy pleców lub ograniczona ruchomość stawów są dolegliwościami, które potrafią zamienić życie w cierpienie. W dużej części przypadków odpowiada za nie niewłaściwy tryb życia: mała ilość ruchu, częste przesiadywanie w wymuszonych pozycjach (np. w samochodzie, przed komputerem) oraz drobne urazy i kontuzje, spowodowane przeciążeniem mięśni. Ratunkiem w takich sytuacjach jest wizyta u osteopaty.

Nastawianie kręgosłupa pozwala zwiększyć ruchomość stawów, zlikwidować ból i przywrócić kręgosłup do właściwej, fizjologicznej pozycji. Osteopata najpierw delikatnie bada palcami plecy pacjenta i lokalizuje problem. Kolejnym etapem jest rozluźnianie mięśni i nastawianie kręgosłupa, pozwalające mu na powrót do właściwego ułożenia. Przy nastawianiu wykorzystuje się elementy fizjo- i fizykoterapii (w szczególności rehabilitacji) oraz terapię manualną.