Ciało ludzkie codziennie ulega napięciu. Jest to spowodowane stresem, urazem lub złymi nawykami. Organizm ludzki to nie pojedyncze organy, ale ciało jako całość, a istota leczenia nie polega na przyniesieniu chwilowej ulgi, lecz usunięciu przyczyn.
Takie możliwości daje terapia wisceralna. Terapia wisceralna jest postępowaniem leczniczym, który ma na celu przywrócenie prawidłowego napięcia, elastyczności i ruchomości narządów wewnętrznych
Organy są otoczone i „podwieszone” przez system powięzi, które poprzez krezki, więzadła i otrzewną przytrzymują je i łączą. Ten system, szczególnie w tylnej ścianie jamy brzusznej może powodować zmiany napięć w całym układzie powięzi oraz przez system połączeń tkankowych powodować bóle w miejscach przyczepów (np. bóle pleców, stawów krzyżowo-biodrowych) czy w miejscach dużo bardziej odległych (np. w barku czy szyi).
W terapii wisceralnej terapeuta wykorzystuje dłoń. Jest ona jednocześnie instrumentem diagnostycznym i narzędziem terapeutycznym. Techniki wykorzystywane w terapii trzewnej wprowadzają bodziec stymulujący odpowiedź organizmu. Stosowanie tych technik cechuje się zachowaniem pełnego szacunku dla ludzkiego ciała, któremu w żadnym wypadku nie narzucamy własnej woli, a jedynie manipulujemy pewnymi procesami, które uległy zaburzeniu.